خلسه

1 minute read

فقط صرفهْ دولت و منفعت قاطبهٔ اهل ملت را منظور و ملحوظ دارید. طوری نکنید که بعد از ده سال دیگر بیوه‌زنان ایران به من که پادشاه شما هستم نفرین کنند و پیرمردها لعنت نمایند.


دیگر اصالت ذاتی و نجابت فطری اوست که مانع پیشرفت وی می‌باشد. فحش نمی‌دهد، وقاحت نمی‌کند، بی‌ادب نیست، اهل شرم و حیاست، در امورات تأنی دارد، از عجله گریزان است، ملاحظه اطراف کار را لازم می‌داند، فرسنگ‌ها از طمع دور است، می‌خواهد اما نه با فضاحت، می‌رود اما نه راه شناعت.


این است که در این مملکت به حقوق خود نایل نمی‌گردد و از آن چه باید داشته باشد باز می‌ماند. در این جا مثل منی باید، بی‌پروا و هرزه‌درا، بی‌فکر و خیال؛ تا دولت و هر چیز به استقبال او آید و صدارت و وزارت نماید.


خوش‌بخت و مالدار و در خست و امساک به اعلی درجهٔ اشتهار. اما متدین و ظاهرالصلاح، دولت‌خواه و اهل صلاح و در بی‌سوادی و بی‌خبری به درجهٔ افراط یا تفریط. از پلتیک و علم روابط خارجه بی‌بهره است و به بی‌اطلاعی در امور داخلی شهره.


خیلی حالات او شبیه خود من است. در حقیقت برادر دینی و روحانی من است اما از آن جا که انسان را به نظایر و امثال خود میلی نیست و همیشه می‌خواهد بی‌مثل و نظیر باشد، چندان از او خوشم نمی‌آید.